Slika koja trajeIzvedba, temporalnost i gestualnost tijela kao slike

Kniferovu radu pristupam kroz ideju pokreta same slike. Preciznije, pokret slike ono je što se zbiva između umjetnika i njegove slike, te između slike i nas kao promatrača. U tom kontekstu, možemo govoriti o dvostrukom pokretu slike – prvi je onaj koji nastaje u Kniferovoj gesti povanjštinjenja unutarnje logike kretanja ideje slike, a drugi je onaj kojega proizvodi slika sama u trenutku percepcije kretanja same ideje od strane promatrača. U oba slučaja, Kniferova slika je slika-između ili ona čiji pokret proizlazi iz vremena, odnosno trajanja, te pripadajućih mu relacija. Nalazi li se Kniferova slika u slici ili zapravo izvan nje, u gesti slikanja, pokretu? Možemo li shodno tome reći kako Kniferova slika nije, već traje – onoliko koliko traje gesta slikanja ili pokret ruke-tijela samog umjetnika? Je li slika na platnu ili u činu dolaska na platno, toku i protoku između slike i umjetnika samog, te slike i promatrača? Kniferova ruka svojedobnom je rukom kao integriranim tijelom koje je vlastitim alatom i medijem; poput prvog tjelesnog platna ona vrši transmisiju ritma i toka pokreta slike na drugo, materijalno platno. U ovom radu istražujem ideju slike-toka ili slike u postajanju slikom putem gestualnosti, ritmizacije, te repeticije kao ponavljanja onog neponovljivog. Nadalje, istražujem mogućnost izvedbe, trajanja i percepcije slike kao one koja tvori gestualno, ritmičko i autorsko jedinstvo s onim “s druge strane slike”. Traju li Kniferove slike upravo kroz moduse proizvodnje i promjene kretanja tijela naših misli i misli našeg tijela?